De benen leven nog, daar hoefde geen intensive care aan te pas te komen.Niet te vroeg om 6.30 uur uit bed gerold om 7.00 uur het ontbijt te verschalken en het gemis aan tomaten en kluiven gisteren goed te maken.Daar gingen minimaal zes stukken brood met jam naar binnen met een flinke tas koffie.De motoren draaiden weer en met gezwinde pas liep ik Arzacq uit naar het zuiden.We begonnen met een groepje Fransen die fanatiek de wandelstokken hanteerden en zelfs Renate poogde bij Hannie en Peter te blijven.Een hopeloze zaak en na de Arbre des Pelerins waren ze zoek gelopen en liep ik in mijn uppie.Dat deed ik volgaarne, maar boven op een heuvel liep ik Manni, de aardige Urbanus uit Duitsland en Jacqueline tegen het lijf bij een hartstochtelijk balkende ezel.Met Manni heb ik vervolgens over theologie gesproken en over het uittreden van een geloof, wielerdoping,maar ook bespraken we zijn mogelijk Joodse afkomst uit Danzig en de biografie van Hitler.Het is een geestdriftige man, ooit leraar en ik luisterde aandachtig.In Pomps nam ik afscheid en rustte in de epicerie annex café, ondergebracht in een voormalige boerenschuur.Na fruit en chocola snel doorgelopen naar Arthez de Bearn met af en toe een glimp op de Pyromanen.Ik was er voor twee uur in de gite communal en ik ben blij.Te meer dat de absint uit het beeriserpakket aangebroken kon worden.Het was een heel gevecht om zelfs na een reservering een bed te krijgen. Vanavond maar een menu pelerins en morgen naar Baskenland.
Ha, was de Groene Fee lekker? :-D
BeantwoordenVerwijderen