De 'layers' werden scherper, de toppen witter en de hellingen steiler.De Pyreneeën waren vanochtend vanaf de bergkam een Atlantik Wall, gloeiend in de opgaande zon.Nog drie dagen rest mij deze barrière, korte ontspannen etappes.Vandaag moest ik echter alle reserves aanspreken.Uit Arthez vertrok ik tegen zevenen voor een etappe van 31km naar de toegangspoort San Antoine in de vestingmuur van Navarrenx.Het begon over een bergkam met een grotendeels onverharde weg waarna deze abrupt overging naar een dal met verschillende boerderijen.Daar werd mijn aanwezigheid door diverse viervoeters opgemerkt en lieten dat achter een hek of aan de straatkant smartelijk weten.Het was van korte duur, want na zowel een regionale-,snel- en spoorweg en een 
kanaal in 5 minuten te hebben overgestoken bij Aragnon keerde de rust weder.Aldaar heb ik vele pelgrims gepasseerd en bij het volgende dorp Maslacq werd ik herenigd met Hannie en Peter voor koffie en een reeks kuitenbijtende beklimmingen van heuvels met weinig schaduw.Bij het klooster Sauvlades was er een epicerie, een gite én een kerk gewijd aan Jacobus de Meerdere, wat de zaalkerk met drie apsiden een must maakte.We kregen weer koffie, maar La Matron had geen wisselgeld, dus zocht iedereen naar muntjes.We zaten daar met Marc en even later volgde een groepje met Renate, Toni en Louis.De epicerie was gesloten, maar Louis kreeg met zijn charme toch een bak koffie gedaan.Hij heeft vaak mazzel met overnachtingsplekken, bij de bakker in Arthez:eigen kamer met privébadkamer,fiets in bruikleen en petit dej voor 14 euro.Enfin de laatste kilometers hing de tong uit de mond met de hitte, maar deze arbeid voelde fysiek erg lekker omdat het hele lichaam werd aangesproken.De laatste heuvel aflopend kwamen we aan in Navarrenx bij een hoge vestingmuur waar ik de drek en hete pek in staat van beleg al zie vallen.Bij een bar in de binnenstad konden we de sleutel voor de gite en een stempel ophalen en langs de bakker kwamen we bij onze barakken waar de matras met papier bekleed was.
kanaal in 5 minuten te hebben overgestoken bij Aragnon keerde de rust weder.Aldaar heb ik vele pelgrims gepasseerd en bij het volgende dorp Maslacq werd ik herenigd met Hannie en Peter voor koffie en een reeks kuitenbijtende beklimmingen van heuvels met weinig schaduw.Bij het klooster Sauvlades was er een epicerie, een gite én een kerk gewijd aan Jacobus de Meerdere, wat de zaalkerk met drie apsiden een must maakte.We kregen weer koffie, maar La Matron had geen wisselgeld, dus zocht iedereen naar muntjes.We zaten daar met Marc en even later volgde een groepje met Renate, Toni en Louis.De epicerie was gesloten, maar Louis kreeg met zijn charme toch een bak koffie gedaan.Hij heeft vaak mazzel met overnachtingsplekken, bij de bakker in Arthez:eigen kamer met privébadkamer,fiets in bruikleen en petit dej voor 14 euro.Enfin de laatste kilometers hing de tong uit de mond met de hitte, maar deze arbeid voelde fysiek erg lekker omdat het hele lichaam werd aangesproken.De laatste heuvel aflopend kwamen we aan in Navarrenx bij een hoge vestingmuur waar ik de drek en hete pek in staat van beleg al zie vallen.Bij een bar in de binnenstad konden we de sleutel voor de gite en een stempel ophalen en langs de bakker kwamen we bij onze barakken waar de matras met papier bekleed was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten