Wat in het vat zit verzuurt niet, maar wat te doen als het vat leeg is? Doorbijten en je voorhouden dat zaterdag St Jean Pied de Port in zicht is. Ik was blij dat het etappeschema naar Aroue vandaag slechts 19 km telde.Vanaf aanvang was de rugtas zwaar, veel pressie op de schouders, roestige knieën en platgelopen tenen.De weg naar Navarrenx had in mij de sporen achtergelaten.Zodoende zette ik passen in half tempo en omdat ik alsnog tegen zevenen vertrok heb ik regelmatig voor fruit en chocola gestopt.Onderweg trof ik niet veel pelgrims, velen gingen voor de tweedaagse variant over Uhte Mixte.De weg was mooi en breed langs enkele fraaie dorpen.Maar toch kwam ik niet echt vooruit.Ik liet me vaak passeren en dat was best zo.De maïsvelden waren embryo's waarvan kleine groene plantjes boven de aarde uitstaken.Bij het dorpje Casse kondigde men met trotse borden aan dat we in Baskenland aangekomen waren, bij een bushokje heb ik gepauzeerd.
Uiteindelijk door een weide kwam ik halverwege een heuvel bij Maison Bellevue, een privé gite d'etape met epicerie.Hier werd ik verwelkomd met een correct gespelde naam.Het huis was prachtig, zoals een Engelse cottage met binnen de geur van boenwas op de vloer.Ik voelde me direct thuis in een kamer die ik later alleen zou bevolken.Buiten was een met klimplanten begroeid terras waar ik met Louis op zijn reisgitaar en mijn mondharmonica blues speelde.'s Avonds wilde ik spaghetti koken en zat met Renate en Danuta in de keuken.Mijn bolognese was levend!Onder het deksel zat een golvende laag groene schimmel.De gastvrouw bood onmiddellijk een nieuwe aan en ik kon meervoudige borden eten. Morgen naar het knooppunt der Wegen bij de Steen van Gibraltar.
Uiteindelijk door een weide kwam ik halverwege een heuvel bij Maison Bellevue, een privé gite d'etape met epicerie.Hier werd ik verwelkomd met een correct gespelde naam.Het huis was prachtig, zoals een Engelse cottage met binnen de geur van boenwas op de vloer.Ik voelde me direct thuis in een kamer die ik later alleen zou bevolken.Buiten was een met klimplanten begroeid terras waar ik met Louis op zijn reisgitaar en mijn mondharmonica blues speelde.'s Avonds wilde ik spaghetti koken en zat met Renate en Danuta in de keuken.Mijn bolognese was levend!Onder het deksel zat een golvende laag groene schimmel.De gastvrouw bood onmiddellijk een nieuwe aan en ik kon meervoudige borden eten. Morgen naar het knooppunt der Wegen bij de Steen van Gibraltar.
Hoi Jasper,
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte en toewijding toegewenst voor de GROTE BARRIERE. Geniet er van, net als ik van jouw mooie verhalen. Vele groeten van Marcel.