Was het credo van twee Hollandse pelgrims volgens Jesus om voedsel en onderdak te krijgen.'Hands up'.Anyway het was een lumineus idee in Sambol te overnachten.Wijn uit een vat, de koepel, de Duitse yuppie hospitalero,paëlla bij kaarslicht en de geneeskrachtige bron: het overtrof alle voorstellingen.Enig minpuntje was de kater vanmorgen, maar dat was met een plens uit de bron snel verholpen. De grootste equipe was in Hornillos achtergebleven, dus was het zelfs bij een vertrek om 7.15 uur rustig op de Camino.Naar Hontanas was het kalm wakker worden op de hoogvlakte. De wind was fris doch aangenaam en het uitzicht fabelachtig.In Hontanas een tijdje gepauzeerd, maar vlot doorgelopen.
De wandeling door het niets had zijn uitwerking.Ik dacht veel na over het herwinnen van onbevangenheid en ook in dit stadium van de queeste het delen met mede-pelgrims.Juist nu wil ik het naïeve gevoel vasthouden zonder op mijn lauweren te rusten.De mesata wakkerde gelukkig de natuurmens in mij aan.Langs de ruïnes van een hospitum in San Antonio liep de weg naar Castrojeriz.Dit dorp met mythische burcht op een heuvel is als een maansikkel uitgestrekt.Om 10.00 uur kwam ik daar aan en Marion en Keyong Jun zaten daar te rusten.Ik besloot niet te blijven na 15km en samen met Martin klommen we gezamenlijk naar een plateau met een weidse blik naar onderen.Hier begon de "echte" meseta, met een nog meer dorre bodem.Marion had in de klim een pijntje in de knie opgelopen en had het zwaar.Martin bood hulp met een massage enshiatsu. Ik was weliswaar niet fris meer, maar met een solide pas kwam ik snel genoeg voorwaarts.Na Itero de la Vega passeerden we de grens van de provincie Burgos naar Palencia. Hier was een oud hospitum in ere hersteld als aubergue.
De wandeling door het niets had zijn uitwerking.Ik dacht veel na over het herwinnen van onbevangenheid en ook in dit stadium van de queeste het delen met mede-pelgrims.Juist nu wil ik het naïeve gevoel vasthouden zonder op mijn lauweren te rusten.De mesata wakkerde gelukkig de natuurmens in mij aan.Langs de ruïnes van een hospitum in San Antonio liep de weg naar Castrojeriz.Dit dorp met mythische burcht op een heuvel is als een maansikkel uitgestrekt.Om 10.00 uur kwam ik daar aan en Marion en Keyong Jun zaten daar te rusten.Ik besloot niet te blijven na 15km en samen met Martin klommen we gezamenlijk naar een plateau met een weidse blik naar onderen.Hier begon de "echte" meseta, met een nog meer dorre bodem.Marion had in de klim een pijntje in de knie opgelopen en had het zwaar.Martin bood hulp met een massage enshiatsu. Ik was weliswaar niet fris meer, maar met een solide pas kwam ik snel genoeg voorwaarts.Na Itero de la Vega passeerden we de grens van de provincie Burgos naar Palencia. Hier was een oud hospitum in ere hersteld als aubergue.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten