Het aftellen naar de eerste ¨grote¨ stad in Spanje is geëindigd, ik ben aangekomen in Burgos. De stad met zijn beroemde Santa Maria kathedraal. Hiervoor begon de etappe eenvoudig vanuit Ages. Het was een lange strook asfalt naar het dorp Atapuerca dat door een archeologische vondst (iets van de Mens van Atapuerca, de oudste Europeaan) een heel themapark heeft aan laten leggen in de nabijheid van een steengroeve. In dit dorp voerde het pad omhoog door rafelige weggetjes tot een groot houten kruis. Bij de zonsopgang begon hier de hoogvlakte richting Burgos wat met de zwerfstenen deed denken aan de Aubrac. Her en der waren spiraalvormige patronen aangelegd in de geest van de prehistorische voorvaderen. Even later was er een verbluffend uitzicht op het dal en ging de weg door enkele dorpjes waarvan de bar stuk voor stuk gesloten waren. Een opsteker was het weerziens van Stefan. Hij had vannacht buiten geslapen - ik denk ergens in een bosje op de hoogvlakte, aangezien ik iemand daar uit zag kruipen - en had een fiets gehuurd in Burgos om zo tijd te winnen naar Leon en zo op schema in Santiago aan te komen. We liepen samen een uurtje, waarbij hij mijn stokken uitprobeerde. Ik merkte dat ik inmiddels erg afhankelijk van deze telescoopstokken geworden ben en had derhalve moeite. 
Over de snelweg gingen er twee wegen naar de stad. Ik koos voor de industriële, wat betekende dat ik ongeveer een uur langs autodealers en fabrieken liep alvorens de oude stad te bereiken. Dit zijn echter ook kilometers en nam ze derhalve voor lief. In Burgos was het een drukte van belang met overal hotels, hostals en boutiques. Toen de pinakels van de kathedraal in de hitte fonkelden was ik opgelucht. Eindelijk aangekomen. Maarja, wat zou ik doen? Een hostal voor twee dagen of toch de aubergue. Na wat rondgelopen te hebben besloot ik toch te wachten met mijn rustdag tot Leon en de aubergue te zoeken. Volgens de kaart was dat in een park naast het militair hospitaal. Deze bleek echter verschwunden, dus vroeg ik waar de nieuwe aubergue was. Deze bleek na inlichtingen bij de VauVauVau vlakbij de kathedraal te zijn en was ik straal voorbij gelopen. Toevallig liep ik daar Martin tegen het lijf die besloot nog wat door te lopen. Hij vermijd liever de steden en ik kan na een tour in Burgos begrijpen waarom. In elk geval heb ik een bed naast de douche én het toilet, maar wel in de hal, dus ik houd de oordopjes paraat.
Over de snelweg gingen er twee wegen naar de stad. Ik koos voor de industriële, wat betekende dat ik ongeveer een uur langs autodealers en fabrieken liep alvorens de oude stad te bereiken. Dit zijn echter ook kilometers en nam ze derhalve voor lief. In Burgos was het een drukte van belang met overal hotels, hostals en boutiques. Toen de pinakels van de kathedraal in de hitte fonkelden was ik opgelucht. Eindelijk aangekomen. Maarja, wat zou ik doen? Een hostal voor twee dagen of toch de aubergue. Na wat rondgelopen te hebben besloot ik toch te wachten met mijn rustdag tot Leon en de aubergue te zoeken. Volgens de kaart was dat in een park naast het militair hospitaal. Deze bleek echter verschwunden, dus vroeg ik waar de nieuwe aubergue was. Deze bleek na inlichtingen bij de VauVauVau vlakbij de kathedraal te zijn en was ik straal voorbij gelopen. Toevallig liep ik daar Martin tegen het lijf die besloot nog wat door te lopen. Hij vermijd liever de steden en ik kan na een tour in Burgos begrijpen waarom. In elk geval heb ik een bed naast de douche én het toilet, maar wel in de hal, dus ik houd de oordopjes paraat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten