
Wim Wensink, een zekere wiskundeleraar formuleerde in de derde klas ons groepje 3B als zodanig. In Santa Domingo de Calzades is het een fundamenteel onderdeel van de kathedraal. Om deze stad te bereiken moest er meer dan 37 km worden afgelegd, een absoluut record wat ik als het enigzins kan vanaf nu niet meer ga overschrijden. De twee etappes samengesmolten waren deels lange kaarsrechte stukken langs de snelweg, anderzijds langs de wijnhellingen van de Rioja. De eerste 16 km liep ik alleen, zonder noemenswaardige problemen. In Najera streek ik bij het eerste het beste café neer bij een Heineken tafel voor een café con lecche. Daar zaten twee Amerikanen uit New York, waarvan de eerste zijn trouwring had verloren en teruggevonden en de andere een Greek American. Het was gezellig en later kwamen eveneens Martin en Jakob aanschuiven.
De conditie was goed en aangezien ik geenzins in de nogal vunzige stad Najera wilde overnachten was het eerst maar eens doorlopen naar Azofra. In de volgestouwde supermarkt fruit en chocola gekocht plus een blikje Aquarius, mijn favoriete sportdrank tot dusverre. Daar troffen we ook een Australische plus dochter, ze heeft Nederlandse roots en heeft de vaderlandse taal geërfd. In Azofra was het wikken en wegen. Wel of niet wagen, 15 km of neerstrijken in de Keulse herberg. We namen het risico en namen in een rap tempo afstand. Om 16.00 uur kwamen we vermoeid aan in Santo Domingo. De kerktoren was ons baken en we werden door de hospitalero´s in een stoel geholpen. Het was een modern complex, een aubergue met meer dan 120 plaatsen met een relaxruimte gevuld met lederen fauteuils, een keuken waar je je ontbijt uit de automaat kon toveren. Elke pelgrim werd hier gastvrij ontvangen. De kathedraal van de stad had een nogal aparte devotie; kippen, gekoppeld aan de heilige Santo Domingo.In de veertiende eeuw was een Duits echtpaar met hun 18-jarige zoon op pelgrimstocht naar Santiago. Tijdens de overnachtng in Santo Domingo probeerde een meisje de zoon te verleiden, maar de jongen ging daar niet op in. Het meisje beschuldigde toen de jongen van diefstal. Hij werd veroordeeld en opgehangen. De bedroefde ouders vervolgden hun weg. Op de terugreis constateerden ze dat hun zoon levend aan de galg hing. Ze gingen naar de rechter, die op dat moment net aan tafel zat. "Die jongen is net zo levend als deze gebraden kip!" zei de rechter. Het vervolg laat zich raden: de kip kwam tot leven en de rechter gaf de jongen aan zijn ouders terug. ´s Avonds maissoep en een eigen salade met zure groenten en tomaten. Morgen de kater.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten