Het grind van de arena en hoevengetrappel heb ik niet kunnen horen, maar in Pamplona werd alles spontaan opgeroepen door de suggestie ervan. Van 6 tot en met 14 juli viert men hier het Christelijke feest Sanfermines waar jonge knapen hun moed tonen door voor enkele fors geschapen stieren uit te rennen. De fraaie huizen langs deze weg naar de stierenvechtersarena, de La Estafetta, bieden toeschouwers voor veel geld een balkon aan. Ik dacht dat Sander Lantinga dit ooit een keer deed voor Try before you die. Maargoed, de bewieroking van Pamplona gaat ook samen met de bewieroking van het landschap. Want het was weer erg mooi in de met fraaie flora begroeide heuvels na Larasoana. Na een goede nacht in een vrij Spartaans bed ben ik vroeg vertrokken om 6.45 uur. De Camino vraagt je vroeg op te staan en ik doe vrolijk mee. Toch ben ik te gehaast, misschien omdat andere pelgrims zo opgefokt snel lopen een bed te veroveren terwijl men weet dat er genoeg bedden voor handen zijn en je altijd een half uurtje later kan douchen. Het is absurd en dan is het nog moeilijk niet hierin mee te gaan als lichtvoetige loper. Dit moet ik de Camino drastisch vermijden, 
te beginnen morgen naar Puenta de la Reina. In Pamplona kocht ik ´s middags na de siësta om 16.30 uur enkele valse Crocs voor het luttele bedrag van vijf euro om ´s avonds met geventileerde voetjes voor de aubergue te zitten. Daarnaast kocht ik een pocketeditie van Fiësta geschreven door Pamplona´s beroemdste gast Ernest Hemingway van wie er een enorm standbeeld voor de arena staat. Daarnaast is de stad gezegend met enkele massieve vestingwallen die tijdens de Habsburgse periode in de 15e en 16e eeuw zijn neergezet om de Spaanse buitenpost te verdedigen tegen een Franse invasie. De kathedraal is daarnaast ook erg de moeite waard vanwege de warm gekleurde stenen en overzichtelijke gewelfstructuur. Toch waren het de huizen en de algehele atmosfeer die me het meest aanspraken. Iedereen is hier zo relaxt, de stad is schoon, veel studenten, bankjes, groen. Ik zou hier graag wederkeren om de Sanfermines mee te maken. De aubergue is pas in 2007 geopend in een oud priesterseminarie van de Jezuïeten uit 1780. De wanden zijn met houten schermen verdeeld en elk bed heeft een eigen stopcontact voor het opladen van een mobieltje. Bij het gewelf kun je nog duidelijk een schild met het opschrift IHS vinden. De avond at ik wederom met mijn vriend Phil op het centrale plein van de stad. Het menu was ham met meloen en spareribs met friet en gegrilde paprika. Morgen naar een nieuw knooppunt van wegen bij Puenta de la Reina.
te beginnen morgen naar Puenta de la Reina. In Pamplona kocht ik ´s middags na de siësta om 16.30 uur enkele valse Crocs voor het luttele bedrag van vijf euro om ´s avonds met geventileerde voetjes voor de aubergue te zitten. Daarnaast kocht ik een pocketeditie van Fiësta geschreven door Pamplona´s beroemdste gast Ernest Hemingway van wie er een enorm standbeeld voor de arena staat. Daarnaast is de stad gezegend met enkele massieve vestingwallen die tijdens de Habsburgse periode in de 15e en 16e eeuw zijn neergezet om de Spaanse buitenpost te verdedigen tegen een Franse invasie. De kathedraal is daarnaast ook erg de moeite waard vanwege de warm gekleurde stenen en overzichtelijke gewelfstructuur. Toch waren het de huizen en de algehele atmosfeer die me het meest aanspraken. Iedereen is hier zo relaxt, de stad is schoon, veel studenten, bankjes, groen. Ik zou hier graag wederkeren om de Sanfermines mee te maken. De aubergue is pas in 2007 geopend in een oud priesterseminarie van de Jezuïeten uit 1780. De wanden zijn met houten schermen verdeeld en elk bed heeft een eigen stopcontact voor het opladen van een mobieltje. Bij het gewelf kun je nog duidelijk een schild met het opschrift IHS vinden. De avond at ik wederom met mijn vriend Phil op het centrale plein van de stad. Het menu was ham met meloen en spareribs met friet en gegrilde paprika. Morgen naar een nieuw knooppunt van wegen bij Puenta de la Reina.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten