Puente la Reina, het is verplichte kost voor elke pelgrim naar Santiago de Compostela en was daarom vandaag ook na 23 km het eindpunt van de etappe. In het Baskisch heet de plaats Gares en heeft maar liefst drie Middeleeuwse kerken, Crucifijo, San Pedro en ook eentje voor Santiago. De ene kerk blinkt nog meer dan de andere, met vergulde altaarstukken en theatrum sacrum. Het meest in het oog springend is echter de brug over de Arga, die met vier bogen de beide oevers met elkaar verbindt. Vlak voor de plaats kruist de weg met de route uit Aragon die begint bij de pas van Somport in de Pyreneeën. Het schijnt dat in de kapel van San Salvador door een venster het knooppunt der wegen zichtbaar is, in het plaatsje ervoor Obronos, maar deze was helaas vandaag gesloten. Met aangenaam helder weer, een blauwe lucht verliet ik Pamplona langs de citadel en bespeurde gelijk een wijziging in de vegetatie. Het bergland van de Pyreneeën maakt plaats voor eindeloze akkers van tarwe, met veel mediterrane plantengroei en bomen. Bij vertrek was het reeds 23 graden en dat zou gedurende de dag oplopen naar ruim 28 graden. Vandaar dat ik toch het versnellingspedaal indrukte om op tijd in de stad te zijn. Na het voorstadje Cezur Manor was Pamplona achtergelaten 
en was er een geleidelijke klim over een grote heuvel met immense windmolens. Het uitzicht was indrukwekkend. Vlak voor een dorpje kwam ik vier Noorse studentes uit Tromsa en Trondheim tegen, met wie ik een aantal kilometers heb opgelopen. De Sierra del Perdón, overheerst door indrukwekkende windmolens, biedt een spectaculair uitzicht over de Cuenca de Pamplona en de Tierra Estella. Op de top staat een aan de pelgrim gewijd monument, dat het hoofd biedt aan hevige windstoten en de duizenden pelgrims in herinnering brengt die deze contreien hebben doorkruist. Van hieruit ben ik snel doorgelopen naar de Aubergue de Peregrinos aan de oostkant van de stad. Voor 5 euri was de overnachting geregeld en maar liefst 7 restaurants bieden een pelgrimsmenu aan. Het is genieten, vooral met de schaduwrijke tuin achter waar ik in het gras de eerste twee hoofdstukken van Hemingway heb gelezen. Daarnaast Timme telefonisch met zijn Geburtstag gefelicitederd. Morgen poog ik een Nederlandse aubergue te bereiken ongeveer 29 km verderop.
en was er een geleidelijke klim over een grote heuvel met immense windmolens. Het uitzicht was indrukwekkend. Vlak voor een dorpje kwam ik vier Noorse studentes uit Tromsa en Trondheim tegen, met wie ik een aantal kilometers heb opgelopen. De Sierra del Perdón, overheerst door indrukwekkende windmolens, biedt een spectaculair uitzicht over de Cuenca de Pamplona en de Tierra Estella. Op de top staat een aan de pelgrim gewijd monument, dat het hoofd biedt aan hevige windstoten en de duizenden pelgrims in herinnering brengt die deze contreien hebben doorkruist. Van hieruit ben ik snel doorgelopen naar de Aubergue de Peregrinos aan de oostkant van de stad. Voor 5 euri was de overnachting geregeld en maar liefst 7 restaurants bieden een pelgrimsmenu aan. Het is genieten, vooral met de schaduwrijke tuin achter waar ik in het gras de eerste twee hoofdstukken van Hemingway heb gelezen. Daarnaast Timme telefonisch met zijn Geburtstag gefelicitederd. Morgen poog ik een Nederlandse aubergue te bereiken ongeveer 29 km verderop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten