Het lichaam van Christus als offer voor de menselijke zonden.Op 14 juni is dit het centrale thema van een processie door heel Logrono.Overal kwamen mensen van heinde en verre in traditionele kostuums om dit mee te maken.Gisteravond heerste er al een feeststemming met tot laat in de nacht.Het eten was uitstekend waarbij de priester aanschoof voor aardappelen,maïs,worstjes,ei,ui,paprika in olijfolie.Laat gingen we door een geheime ingang langs waslijnen naar het balkon van de kerk voor een avondgebed in het duister.Vandaag om 7 uur weggegaan richting Logrono langs lelijke buitenwijken, maar ook de wijnranken van de Rioja. Vlak voor het dorp direct bij het eerste huis zat een oud vrouwtje in een versleten schort de pelgrims te verwelkomen met koffie en een stempel, een welkom begin van de ochtend. Ik kwam daarna over een brug van de Ebro in een prachtige Jacobskerk met een fier sculptuur van Jacobus te paard, te zwaard en onverschrokken.In dit grote-stad-geweld kwam ik desondanks Toni tegen, die helaas van een kwetsuur aan diens voet moet herstellen.Buiten de stad tussen de hardlopers veel "buen camino's" gehoord.Aldaar trof ik Martin die ook de rust had opgezocht en we liepen over een betonnen weg door het park. De menigte aldaar maakte zich op voor de processie met gemeenschappelijk vertier. Menig barbecue werd opgesteld en senorita´s in felle jurken paradeerden over de lanen. Centraal stond op een podium in het park een altaar opgesteld met groen kleed en een kaars, waar later vermoedelijk een openluchtmis gehouden zou worden. In elk geval was het druk en even later kwamen we bij een hutje waar een levende legende zich verschanst had, (naam tegoed) die meer dan twintig maal de camino gelopen heeft en wiens foto in menig aubergue prijkt. Hij liep de tocht voor het eerst in 1971 toen er dat jaar vier pelgrims de tocht naar Santiago voltooiden en hij één van de gelukkigen was. Hij had voor ons biscuitjes en appels in de aanbieding en Martin genoot van volle teugen dat hij deze man terug had gevonden. Een uurtje later kwamen we in Navarrete aan en was bij de gemeentelijke herberg nog voldoende plaats om ons onder te brengen.
De verlenging naar Ventosa heb ik na al het betonnen geweld afgewend. Ondanks de backpack queue ging de herberg voor twee uur open en waren Martin en ik er als de kippen bij. Een fijne douche en vervolgens een Aquarius op het terras. Fijn dat ik niet vier kilometer heb doorgelopen. Een ander wonder: Danuta hadden we teruggevonden. Ze bleek kortere afstanden te hebben gelopen en sliep nu in dezelfde aubergue. Ze had het erg naar haar zin in Spanje, maar verlangde toch terug naar het groepje van Frankrijk. We spraken over wereldvrede als alle politieke zwaargewichten de Camino zouden lopen. ´s Avonds met Martin gedineerd bij café Los Arcos. Ook mijn vriendinnen uit Litouwen waren weer van de partij en we spiekten in het muziekblad Hot Press dat iemand had achtergelaten. Later zag ik Stefan arriveren bij de volle herberg samen met de Poolse gast Jakob die we uit piëteit een halve fles wijn hebben geschonken. Helaas was de kerk niet open, maargoed, met een beetje geluk zit ik morgen in een kippenhok ;-)
Het lichaam van Christus als offer voor de menselijke zonden.Op 14 juni is dit het centrale thema van een processie door heel Logrono.Overal kwamen mensen van heinde en verre in traditionele kostuums om dit mee te maken.Gisteravond heerste er al een feeststemming met tot laat in de nacht.Het eten was uitstekend waarbij de priester aanschoof voor aardappelen,maïs,worstjes,ei,ui,paprika in olijfolie.Laat gingen we door een geheime ingang langs waslijnen naar het balkon van de kerk voor een avondgebed in het duister.Vandaag om 7 uur weggegaan richting Logrono langs lelijke buitenwijken, maar ook de wijnranken van de Rioja. Vlak voor het dorp direct bij het eerste huis zat een oud vrouwtje in een versleten schort de pelgrims te verwelkomen met koffie en een stempel, een welkom begin van de ochtend. Ik kwam daarna over een brug van de Ebro in een prachtige Jacobskerk met een fier sculptuur van Jacobus te paard, te zwaard en onverschrokken.In dit grote-stad-geweld kwam ik desondanks Toni tegen, die helaas van een kwetsuur aan diens voet moet herstellen.Buiten de stad tussen de hardlopers veel "buen camino's" gehoord.Aldaar trof ik Martin die ook de rust had opgezocht en we liepen over een betonnen weg door het park. De menigte aldaar maakte zich op voor de processie met gemeenschappelijk vertier. Menig barbecue werd opgesteld en senorita´s in felle jurken paradeerden over de lanen. Centraal stond op een podium in het park een altaar opgesteld met groen kleed en een kaars, waar later vermoedelijk een openluchtmis gehouden zou worden. In elk geval was het druk en even later kwamen we bij een hutje waar een levende legende zich verschanst had, (naam tegoed) die meer dan twintig maal de camino gelopen heeft en wiens foto in menig aubergue prijkt. Hij liep de tocht voor het eerst in 1971 toen er dat jaar vier pelgrims de tocht naar Santiago voltooiden en hij één van de gelukkigen was. Hij had voor ons biscuitjes en appels in de aanbieding en Martin genoot van volle teugen dat hij deze man terug had gevonden. Een uurtje later kwamen we in Navarrete aan en was bij de gemeentelijke herberg nog voldoende plaats om ons onder te brengen. 
De verlenging naar Ventosa heb ik na al het betonnen geweld afgewend. Ondanks de backpack queue ging de herberg voor twee uur open en waren Martin en ik er als de kippen bij. Een fijne douche en vervolgens een Aquarius op het terras. Fijn dat ik niet vier kilometer heb doorgelopen. Een ander wonder: Danuta hadden we teruggevonden. Ze bleek kortere afstanden te hebben gelopen en sliep nu in dezelfde aubergue. Ze had het erg naar haar zin in Spanje, maar verlangde toch terug naar het groepje van Frankrijk. We spraken over wereldvrede als alle politieke zwaargewichten de Camino zouden lopen. ´s Avonds met Martin gedineerd bij café Los Arcos. Ook mijn vriendinnen uit Litouwen waren weer van de partij en we spiekten in het muziekblad Hot Press dat iemand had achtergelaten. Later zag ik Stefan arriveren bij de volle herberg samen met de Poolse gast Jakob die we uit piëteit een halve fles wijn hebben geschonken. Helaas was de kerk niet open, maargoed, met een beetje geluk zit ik morgen in een kippenhok ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten