Pinkpop

Met afgunst liep ik vandaag de Via Podiensis in de wetenschap dat in Landgraaf zowel The Boss als Depeche Mode aantreden tussen de roze vissershoedjes.Ik heb daarentegen tot tweemaal toe een twaalftal Duitsers van een georganiseerde pelgrimage moeten inhalen, althans om het uitzicht te hervinden.Daarnaast voerde de weg weliswaar door groen,maar rommelig groen, wat mij weer sneller deed wandelen.De Pyreneëen waren verstopt achter dikke stapelwolken maar voor mij verdwijnen ze niet.Ik sliep in Nogaro in mijn eentje in het dortoir met 15 lege bedden naast me.Omdat vandaag 25 km overbrugd diende te worden dacht ik met 7 uur vertrek vroeg te zijn, maar de halve gite was mij helaas voor.Dat deerde mij niet en ik kreeg van een vriendelijke geschoren Canadese een flesje melk aangeboden.Het was vandaag wederom een goed beloopbaar parcours met weinig indrukwekkende hoogteverschillen maar ik merk dat ik harder moet werken om de snelheid constant te houden, vooral over asfalt. Ik voelde me wat zwaarmoedig, ploeterend op de weg, eenzaam groepjes wandelaars passerend.Het liefst ben ik morgen al in St Jean au Pied de Port, maar niets gaat vanzelf. Omdat het Pinksteren is is er morgen weinig open en ben ik blij dat ik een goed brood van 400 gram gekocht heb.Om 12.45 uur kwam ik aan in Aire-sur-Adours.Een mooi stadje aan een rivier.Daar slaap ik in Hotel de la Paix, in een dortoir met computer in de lobby.Ik las info over de toelatingsbeschikkingen voor mijn master en de duikavonturen van Martin en Dirk.In de kathedraal Saint Jean was er accueil pelerins waar een lieve dame limonade en verse koekjes uitdeelde.Daar kreeg ik ook een stempel en sprak met een Oostenrijkse en Zwitser die veel in Nederland had gefietst.Daarna gezellig met Hannie en Peter op een terrasje op zijn Hollands met een Telegraaf gezeten sprekend over voordelen van Birkenstocks.Morgen verlaat ik Gascogne naar de Béarn.