
Een bijbelse uitspraak,maar met wrange bijsmaak voor de pelgrim.Vanochtend bij de zegening van de pelgrims in Le Puy stonden er vermoedelijk 50 personen aan de start, euforie of massahysterie?Ik ben er nog niet geheel uit en voel me wat verward tussen zoveel mensen.Enerzijds blij ervaringen met anderen te delen,anderzijds de angst 's avonds voor een volle herberg te staan.In die ratrace moet je niet terecht komen en moet je dicht bij jezelf blijven.Daarom wilde ik het liefst de eenzaamheid opzoeken en alles rustig in mij opnemen.Alleen heb ik de flamboyante rugzakjapanner Massa ontmoet,compleet met heuptasje en camera in de auberge de jeunesse die omdat hij alleen engels spreekt bij mij blijft kleven.De beste man uit Tokio heeft een hart van goud,dat staat vast.Een lachebek, dat ook, maar de eerste kilometers op gympen en een markante strohoed kon hij niet volgen,dus heb ik hem in La Roche de hand geschud en ben doorgelopen.Het landschap is hoog en ruig met muurtjes gesteente en af en toe naaldbossen.Onder
weg veel Fransen uiteraard,maar ook een jonge Zwitserse die ook al 4 weken pelgrimerende is.Dus af en toe een praatje.In een café in Montbonnet waren er behalve een sexy serveerster een horde bikers.Uiteindelijk na een afdaling in St Privat d'Alliers terecht gekomen,waar ik overnacht in de Acceuil pelerins,een non-profit herberg gerund door de hartelijke familie Lucien.Met een wel heel relaxt bed.Straks met de familie tafelen.Ik kijk uit naar de dag van morgen over ruig terrein en de place of crime van le bête du Gevaudan.

op gympen.. tjonge, das wel ehm dapper. ik volg een beetje op de kaart waar je steeds bent, en dan is dit opeens hard naar het westen! morgen naar saugeus..?
BeantwoordenVerwijderen