In de voorste waterlinie

'Bon voyage' wenstte de laatste passant op Utrechts territorium mij toe, uitgerekend een kenner van de Spaanse Camino.Hij vertelde dat hij en diens eega de belangrijke pleisterplaats Leon hadden bezocht. Een verrassende wending in dit prille avontuur.Het begon vanochtend hectisch: als een marskramer snel de boedel ingepakt en als den duvel naar de lift gesjouwd.Mijn ouders hadden zich verslapen maar met de vaardige handen van pa was de Mondeo zo ingepakt en zegde ikmijn lieve huisgenoten gedag.Bij de Jacobikerk stonden Joost,Martin,Dirk en Renee ons op te wachten.Ik kreeg een metalen heupflesje voor een Jan de W onderweg.In de kerk kreeg ik de eerste stempel uitgereikt. Daarna na cappucino was het een streng van omhelzingen,ik had een brok in mijn keel,wie ben je nu eenmaal zonder je vrienden.